Η Kristen Stewart ως αισθησιακή λεσβία είναι ό,τι πιο αστείο αλλά και inspirational θα δεις σήμερα

Θα είμαι απόλυτα ειλικρινής. Θεωρώ την Kristen Stewart ενοχλητικά ατάλαντη, της σχολής αταλαντοσύνης ‘Σοφία Καρβέλα’. Και δεν είμαι προκατειλημμένος λόγω Twilight, την έχω παρακολουθήσει και στους ρόλους που ακολούθησαν. Άβολη, άψυχη, σαν οκνηρή κομπάρσα που της έδωσαν ξαφνικά αξία και θεσάρα στο καστ. Την είδα και στο Cafe Society εσχάτως και έμοιαζε σαν να παρωδεί κάτι ή κάποιον, πραγματικό αγγουροπαίξιμο που δεν ξέρω αν είναι από άποψη ή από γνήσια ανικανότητα να τσαλακωθεί. Η μούρη της, ωστόσο, και η περσόνα της έχουν κάτι ενδιαφέρον ομολογουμένως, διαφορετικά δεν θα την εμπιστευόταν το industry της ξανά και ξανά. Αρχίζω να πιστεύω ότι ίσως δεν έχει βρει το mojo της ακόμα (ή τον σκηνοθέτη της).

Και μετά από αυτή την εισαγωγούλα, να πω ότι η παρακάτω συμμετοχή της στο SNL είναι ό,τι πιο αστείο και πολιτικά καίριο έχω δει τις τελευταίες μέρες. Αφήστε δε, που βρίσκω αυτό ακριβώς το σκωπτικό είδος φεμινιστικού statement πολύ πιο αιχμηρό και αποτελεσματικό από τις καταγγελίες και τα rants. Υπέροχο υπέροχο υπέροχο: